Sprawozdanie z wycieczki do Muzeum Górnictwa Węglowego w Zabrzu klas IIa, IIb,IIc

Dnia 27.11.2013 około godz. 9.00 rano weszliśmy do Muzeum Górnictwa Węglowego. Po dotarciu na miejsce oddaliśmy do przechowalni nasze kurtki oraz plecaki.
Opiekunkami wycieczki były panie : Krystyna Gurgul, Aneta Kwaśniak,  Magdalena Nowotny, Kornelia Zając. Zwiedzaliśmy muzeum z przewodnikiem, który opowiadał nam o historii górnictwa, kulturze górniczej oraz geologii i paleobotanice. Słuchaliśmy przewodnika i podziwialiśmy cudowne eksponaty.

Nasz Górny Śląsk

Skoro mówimy o kopalniach i górnictwie, to może kilka słów o naszym kochanym regionie.
Górny Śląsk znany jest jako okręg wielkoprzemysłowy, a przede wszystkim jako zagłębie węglowe. Eksploatacja tego cennego surowca energetycznego od przeszło 200 lat spowodowała gwałtowny rozwój i urbanizację tej ziemi.
Zabrze jest jednym z miast, które zawdzięczają swój awans cywilizacyjny górnictwu węglowemu. Wiemy dobrze, że węgiel jest nie tylko paliwem energetycznym , ale również cennym surowcem chemicznym.
Efektami finalnymi przetwórstwa węgla są np. smoła, lekarstwa, włókna syntetyczne oraz wyroby plastikowe.
Muzeum Górnictwa w Zabrzu
Pierwsza kopalnia powstała już w 1791 roku, a po II wojnie światowej miasto określane było nawet mianem "stolicy polskiego górnictwa".
Nie przypadkiem powstałe w 1981 roku Muzeum Górnictwa Węglowego zlokalizowane zostało właśnie w Zabrzu. Początkowo jako jedyne państwowe muzeum tej branży w Polsce, a od 1999 roku jako placówka województwa śląskiego.
Ważna wydaje się nam informacja, że muzeum posiada ponad 4 tys. rysunków technicznych, planów i map, z których znaczna część to eksponaty unikatowe.

Chcemy opowiedzieć w naszym reportażu o paleobotanice. W odległej przeszłości, która naukowcy określili  jako okres karboński planetę naszą porastały drzewiaste skrzypy, paprocie i widlaki.
Ze szczątków tych roślin wykształcił się w ciągu milionów lat węgiel kamienny. Wygląd tamtego świata roślinnego,
także zwierzęcego możemy odtworzyć na podstawie informacji "zapisanych" na węglu i skałach w formie odcisków i skamielin.

Praca górnika jest ciężka i ryzykowna. Trudy i niebezpieczeństwa związane z podziemnym trudem rodziły wśród górników solidarność, dyscyplinę,
poczucie więzi i odpowiedzialności. Bliskość zagrożenia miała wpływ na życie duchowe górników i ich pobożność, zawierzenia swojego losu świętym patronom.
Wybrali na swoją patronkę św. Barbarę, ponieważ i ona była mocno wierząca. Z opowiadań przewodnika wynika, iż święta Barbara została uwięziona w wieży przez swojego ojca, ponieważ wyznawała wiarę chrześcijańską. W tamtych czasach było to karane. Wieża miała dwa okna,
ale Barbara kazała wybudować trzecie na znak Trójcy Świętej. Dlatego też malarze w tle malują wieżę z trzema oknami. Tak mówi jedna z legend.

Poznanie pełnego wizerunku dawnego górnictwa nie jest możliwe bez zwrócenia uwagi na życie codzienne górników. Z tego powodu muzeum gromadzi sprzęty domowego użytku: meble, naczynia, urządzenia gospodarstwa domowego, serwety oraz stroje. Pozwoliły one odtworzyć wygląd górniczych izb mieszkalnych (kuchni i pokoju) z początków XX wieku.
Uroczyste i podniosłe chwile z dziejów górnictwa rejestruje wystawa medali, licząca ponad 600 sztuk kolekcji .

Jesteśmy pewne, ze wycieczka do Muzeum Górnictwa Węglowego to dobry pomysł. Bardzo nam się podobała i zachęcamy innych do zwiedzania tego miejsca.
Dziękujemy bardzo serdecznie panu przewodnikowi, który przekazał nam ciekawe informacje.

Uczniowie klas drugich Szkoły Podstawowej nr 20 w Gliwicach.